Zachęta
Zacznijmy rozważanie życia chwalebnego,
Świętego Ojca Pio, patrona naszego,
Który od lat najmłodszych w cnocie wzrastał stale,
Bo chciał każdym swym czynem Bogu oddać chwałę.
Zrozumiał doskonale tę prawdę odwieczną,
Że w miłości ofiara jest rzeczą konieczną.
Więc rozpalił swe serce jak krzew gorejący,
Który płonąc nie spala, jak szczerze kochający.
K. Oto wiara święta jak perła drogocenna.
W. Oddał za nią całe bogactwo domu swego.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Antyfona
Złóżmy ochotnie Panu dziękczynienie,
za wiernego sługę, jego poświęcenie,
Że w dawaniu siebie nigdy nie ustawał,
Jednał z Bogiem ludzi, do serc go w prowadzał.
Chwała Ojcu i Synowi Jego Przedwiecznemu
I równemu Im w bóstwie Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i zawsze, i ninie,
Niech Bóg w Trójcy jedyny na wiek wieków słynie.
1. Hymn: „Dziecięca wizja przyszłej walki”
Gdy ujrzał w swym widzeniu demona srogiego,
To serce w nim zadrżało ze strachu wielkiego.
Mimo wieku młodego, zaufawszy Panu,
Stanął w szranki z szatanem do boju strasznego.
Drżące serce dziecięce złożył w sercu Bożym,
Zaufał Panu swemu, „olbrzyma położył”.
Tak pod sztandarem cnoty w zbroi zaufania,
Toczył ten bój o dusze aż do dni skonania.
A gdy niebem się cieszy, o dzieciach pamięta,
Nie pozwala, by szatan niewolił je, pętał.
K. Nie samym chlebem żyje człowiek,
W. Lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Antyfona
Złóżmy ochotnie Panu dziękczynienie,
Za wiernego sługę, jego poświęcenie,
Że w dawaniu siebie nigdy nie ustawał,
Jednał z Bogiem ludzi, do serc Go wprowadzał.
Chwała Ojcu i Synowi Jego Przedwiecznemu
I równemu Im w bóstwie Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i zawsze, i ninie,
Niech Bóg w Trójcy jedyny na wiek wieków słynie.
2. Hymn: „Mistyczne zjednoczenie”
Ołtarz Pański dla niego był Kalwarii szczytem,
Gdzie wraz z chlebem i winem ofiarował życie.
Gdy wznosił ponad ołtarz świętą Krew i Ciało,
Dusza w nim konała, a serce pałało.
Tak wielkie zjednoczenie stworzenia ze Stwórcą,
Głos odbiera mądrym, wiarę wraca głupcom.
Aby zakusy złego duszom nie szkodziły,
W sakramencie pokuty wyniszczał swe siły.
Kruszył kamienne serca, leczył poranione,
Wątpiących wzmacniał wiarę, brał wszystkich w obronę.
K. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni
jesteście.
W. A dam wam nowe serce i nowego ducha tchnę do waszego
wnętrza.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Antyfona
Złóżmy ochotnie Panu dziękczynienie,
Za wiernego sługę, jego poświęcenie,
Że w dawaniu siebie nigdy nie ustawał,
Jednał z Bogiem ludzi, do serc Go wprowadzał.
Chwała Ojcu i Synowi Jego Przedwiecznemu
I równemu Im w bóstwie Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i zawsze, i ninie,
Niech Bóg w Trójcy jedyny na wiek wieków słynie.
3. Hymn: „Dziecięca miłość do Matki”
Wzrokiem ufnym, dziecięcym w Maryję wpatrzony
Z Niej czerpał wzór pokory, wzywał do obrony.
A w chwilach złych i mrocznych, gdy dusza konała,
Jutrzenką nadziei dla niego się stała.
Jak dziecko w ręce matki składał swe problemy,
Ona zaś go słuchała, radą wspomagała.
Jakąż subtelną więzią miłość połączyła,
Serce syna i Matki w jedno zespoliła.
K. Jezus rzekł do ucznia: "Oto Matka Twoja".
W. Od tej godziny uczeń wziął ją do siebie.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Antyfona
Złóżmy ochotnie Panu dziękczynienie,
Za wiernego sługę, jego poświęcenie,
Że w dawaniu siebie nigdy nie ustawał,
Jednał z Bogiem ludzi, do serc Go wprowadzał.
Chwała Ojcu i Synowi Jego Przedwiecznemu
I równemu Im w bóstwie Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i zawsze, i ninie,
Niech Bóg w Trójcy jedyny na wiek wieków słynie.
4. Hymn: „Wierny syn św. Franciszka i Kościoła”
Wpatrzony we Franciszka, swego patriarchę
Uczył się jak kochać Kościół, swoją matkę.
Obaj mężowie święci w cnocie tej wzrastali,
Gdyż w głosie jej surowym Boga dostrzegali.
Kręte są drogi ludzkie wąskie, wyboiste,
Miłość i posłuszeństwo wyrówna je wszystkie.
K. Lampą jest nakaz, światłem pouczenie,
W. Drogą do życia - pouczenie Boże.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Antyfona
Złóżmy ochotnie Panu dziękczynienie,
Za wiernego sługę, jego poświęcenie,
Że w dawaniu siebie nigdy nie ustawał,
Jednał z Bogiem ludzi, do serc Go wprowadzał.
Chwała Ojcu i Synowi Jego Przedwiecznemu
I równemu Im w bóstwie Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i zawsze, i ninie,
Niech Bóg w Trójcy jedyny na wiek wieków słynie.
5. Hymn: „Święte znamiona miłości”
Gdy rozważał pod krzyżem Mękę Zbawiciela,
Serce napełnił pokój, słodycz ogarnęła.
Bóg za sprawą anioła świętej ingerencji
Pozostawił w nim rany, znaki Swojej męki.
Świętą pieczęć położył Bóg w Swym stworzeniu,
Że należy do Niego, ogłosił każdemu.
Tak zaszczytne znamiona męki odkupieńczej,
Nie napawały dumą, lecz dodały cierpień.
Pragnął krzyż nieść w skrytości, niezauważony,
Lecz ogromną czcią wiernych był on otoczony.
K. Jedyną mą chlubą jest Krzyż Chrystusa.
W. Oto na ciele swoim noszę znamiona męki Zbawiciela.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Antyfona
Złóżmy ochotnie Panu dziękczynienie,
Za wiernego sługę, jego poświęcenie,
Że w dawaniu siebie nigdy nie ustawał,
Jednał z Bogiem ludzi, do serc Go wprowadzał.
Chwała Ojcu i Synowi Jego Przedwiecznemu
I równemu Im w bóstwie Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i zawsze, i ninie,
Niech Bóg w Trójcy jedyny na wiek wieków słynie.
6. Hymn: „Transitus”
Głęboka noc spoiła już gaje oliwne,
Kiedy u stóp Gargamo Ojciec kończył życie.
Święte imię Jezusa i Panny Maryi
Szeptał słabnącym głosem, tracąc życia siły.
Wtem skłonił słodko głowę, nastąpiła cisza,
A dusza Ojca Pio zdobyła niebiosa.
Wstąpił on w bramy nieba, witany z radością,
By po długiej wędrówce w sercu Bożym spocząć.
K. Chrystus niech będzie uwielbiony w moim ciele.
W. Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a śmierć jest mi zyskiem.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Ofiarowanie:
Przyjmij, o święty Ojcze, serce me gorejące,
Niech pozostanie wierne, szczerze ufające.
Niech ta święta modlitwa, do nieba uleci,
A w sercach wiernych Bogu szczerą miłość wznieci.
K. Niech woń cnot twoich wyjedna nam przychylność Miłosiernego Boga.
W. A twoja nieustanna obecność niech zniweczy knowania złego ducha.
K. Módl się za nami, święty nasz i umiłowany Ojcze Pio,
W. Abyśmy prawym życiem zasłużyli na miano dzieci Bożych.
Zakończenie:
K. Módlmy się:
Boże, który świętego Ojca Pio wezwałeś do wielkiego boju o dusze a doświadczywszy cierpień, wydoskonaliłeś Jego miłość, daj, byśmy rozważając Jego chwalebne i pełne zasług życie, zapłonęli szczerym pragnieniem miłowania Ciebie, a wezwawszy Jego potężnej pomocy u tronu Twego Miłosierdzia, w życiu i w chwili konania doznali Jego przemożnego wstawiennictwa i obrony. Przez Chrystusa Pana naszego, który żyje i króluje z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
W. Amen.
